نمک دریا از میزان کافی ید برای تامین نیاز روزانه افراد برخوردار نیست. نمک دریا حاصل تبخیر آب دریا است و این نمک انباشته شده در سواحل دریا در معرض هوای آزاد و نور خورشید قرار میگیرد لذا مقادیر قابل توجهی از ید آن تبخیر میشود. نمک دریا دارای انواع ناخالصیهای نامحلول نظیر شن، خاک، گل و لای و همچنین ناخالصیهای محلول نظیر گچ، سرب، جیوه، آرسنیک و کادمیوم است که باعث ایجاد سرطان و عوارضی نظیر کم خونی، آسیب پوستی، آسیب به استخوانها، کبد، کلیه و طحال میشود.
در این میان بیشترین ناخالصی موجود در نمک تصفیه نشده گچ یا سولفات کلسیم است که به دلیل سفید بودن رنگ آن قابل تشخیص از اصل نمک نیست، اما نمکی که حاوی مقدار زیادی از این ماده باشد تلخ است و با نمک تصفیه شده فرق دارد. ناخالصیهای موجود در نمک غیر تصفیه باعث کم شدن شوری نمک میشوند. به همین دلیل فرد برای رسیدن به طعم دلخواه خود از مقدار نمک بیشتری استفاده میکند که در نتیجه احتمال خطر بالا رفتن فشارخون در فرد افزایش مییابد.
لذا توصیه میشود از نمک تصفیه شده که ید به آن اضافه شده استفاده شود. نمک یددار باید در ظروف دربسته از جنس چوبی، سفالی، پلاستیکی و یا شیشه رنگی نگهداری شود و این ظروف دور از نور، حرارت، رطوبت و هوا باشد و تا حداکثر شش ماه پس از خرید مصرف شود.
به منظور حفظ ید حتماً هنگام طبخ غذا نمک در مرحله انتهایی پخت به غذا اضافه شود.
در هنگام خرید نمک طعام، به درج عبارت یددار تصفیه شده بر روی بسته بندی، توجه به تاریخ تولید و انقضا، توجه به پروانه ساخت و علامت استاندارد و میزان خلوص نمک بر روی بسته بندی (حداقل خلوص ۹۹.۲ درصد) توجه فرمایید.
لذا با توجه به نشر برخی از مطالب غیر علمی توسط افراد سودجو در خصوص نمک یددار، نمک دریا و سنگ نمک در برخی سایتها تاکید میشود: مصرف نمک تصفیه شده یددار در حد توصیه شده برای تمام افراد جامعه ضروری است و با هیچ گونه عارضه جانبی همراه نیست.